İrinox 100mg/5ml İnfüzyon İçin Konsantre Çözelti İçeren Flakon Kullanma Talimatı

Antineoplastik ve İmmünomodülatör Ajanlar » Antineoplastik İlaçlar (Kanser İlaçları) » Diğer Kanser İlaçları » Diğer Antineoplastik (Kanser) İlaçlar » Irinotekan HCL

KISA ÜRÜN BİLGİSİ h BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI

İRİNOX 100 mg/5ml infüzyon için konsantre çözelti içeren flakon

2.KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİM Etkin madde:

Konsantre çözeltide 20 mg/ml irinotekan hidroklorür trihidrat, (17.33 mg/ml irinotekana eşdeğer) olmak üzere, 1 flakon 100 mg irinotekan hidroklorür trihidrat içermektedir.

Yardımcı maddeler:

D-Sorbitol (E420) 45.0 mg/ml
Sodyum hidroksit 0.2 mg/ml (pH 3,5'e ayarlamak için) Yardımcı maddeler için bölüm ö.l'e bakınız.

3.FARMASÖTİK FORM

Konsantre infiizyon çözeltisi.
Partikül içermeyen, berrak, açık san renkli çözelti.

4.KLİNİK ÖZELLİKLER

4.1.Terapötikendikasyonlar

Kolorektal kanser:
iRINOX, ileri evre kolorektal kanserli hastaların tedavisinde:
-İleri evre hastalık için daha önceden kemoterapi almamış hastalarda 5-FU ve folinik asit ile kombine olarak,
-5-FU içeren tedavi rejimleri ile cevap alınamayan hastalarda tek ajan olarak kullamlır.
Küçük hücreli akciğer kanserinin yineleme gösteren veya tedaviye dirençli hastalarda 2. basamak tedavisinde:
Küçük hücreli akciğer kanserinde birinci basamak tedavi sonrası yineleme gösteren veya tedaviye dirençli hastalarda 2. basamak tedavide tek ajan olarak veya kombine rejimlerinde kullanılır.

4.2.Pozo]ojive uygulama şekli Pozoloj i/Uygu lam a sıklığı ve süresi:

Sadece yetişkinlerde kullanılır.
İRİNOX tedavisine hastalığın objektif progresyonuna veya kabul edilemeyecek toksisite görülene kadar devam etmelidir.

Kolorektal kanser: Monoterapide:

Önerilen İRİNOX dozu üç haftada bir 30-90 dakikalık intravenöz infüzyon halinde 350 mg/m^'dır.

Kombinasyon tedavisinde:

İRİNOX'un şu üç tedavi şemasında, 5-florourasil ve folinik asit ile kombinasyonunun etkinliği ve güvenliliği araştınimıştır:

İRİNOX artı 5FU/FA, haftalık uygulama:

Önerilen İRİNOX dozu, haftada bir 30-90 dakikalık intravenöz infüzyon halinde 80 mg/m^'dır, ardından folinik asit ve sonra 5-FU infüzyonu yapılır. Tedavi 6 hafta sürdürülüp bir hafta ara verilir.

İRİNOX artı 5FU/FA, 2 haftada bir:

Önerilen İRİNOX dozu, iki haftada bir 30-90 dakikalık intravenöz infüzyon halinde 180 mg/m^'dır, ardından folinik asit ve sonra 5-FU infüzyonu yapılır.

Değişmeli uygulama:

1.Gün: Önerilen İRİNOX dozu, altı haftada bir 30-90 dakikalık intravenöz infüzyon halinde 350 mg/m^'dır.
22 ila 26. günler: Folinik asit ardından 5-florourasil infüzyonu 6 haftada bir yapılır.

Küçük hücreli akciğer kanserinin yineleme gösteren veya tedaviye dirençli hastalarda

2.basamaktedavisinde: Monoterapide:

Önerilen İRİNOX dozu üç haftada bir 30-90 dakikalık intravenöz infüzyon halinde 300 mg/m^'dır.

Kombinasyon tedavisinde:

İRİNOX artı sisplatin uygulaması:

İRİNOX kemoterapinin 1., 8. ve 15. günlerinde 60 mg/m^ dozunda 30-90 dakikalık i.v. infüzyon şeklinde uygulanır. İRİNOX uygulamasının tamamlanmasından hemen sonra, kemoterapinin 1. günü sisplatin 60 mg/m^ dozunda 60 dakikalık i.v. infüzyon şeklinde uygulanır. Kemoterapi her 4 haftada bir tekrarlanır.

Uygulama şekli:

İRİNOX'un tüm dozlan, 30 ila 90 dakika boyunca periferik veya merkezi bir vene infüzyonla intravenöz infüzyon olarak uygulanır.

Doz ayarlamaları:

İRİNOX, tüm advers etkilerin NCI-CTC (Amerika Uİusal Kanser Enstitüsü Genel Toksisite Kriterleri) kriterlerine göre derece O ve Te kadar gerilemesinden ve tedaviye bağlı diyarenin tamamen ortadan kalkmasından sonra verilmelidir.
Bir sonraki infüzyon verilirken İRİNOX ve eğer varsa 5-FU dozu bir önceki infüzyon sırasında gözlenen advers etkinin en kötü derecesine göre azaltılmalıdır. Tedavi, tedaviye bağlı advers etkilerin tamamen düzelmesine izin vermek amacıyla 1-2 hafta ertelenmelidir. Aşağıdaki advers etkiler görüldüğünde İRİNOX ve/veya varsa 5-FU dozu % 15 ila 20 azaltılmalıdır:
•Hematolojik toksisite (4. derece nötropeni, febril nötropeni (3-4. derece nötropeni ve 2-4.derece ateş), trombositopeni ve lökopeni (4. derece).
•Hematolojik olmayan toksisite (3-4. derece)
Aşağıdaki durumlara sahip hastalarda İRİNOX'un başlangıç dozunun 1-seviye düşürülmesi uygundur: >65 yaş, pelvik/abdominal radyoterapi almış olmak, performans durumunun >2 mg/dl olması, bilirubin düzeylerinin yükselmesi. Total bilirubin düzeyi > 2 mg/dl üzerinde olan hastalarda kullanımı ile ilgili yeterli veri olmadığından bu düzeylerde kullammı önerilmemektedir. Hastalara uygulama öncesinde antiemetik ajanlarla premedikasyon yapılması önerilir. Kolineıjik belirtileri olan hastalarda profılaktik veya terapötik olarak atropin uygulaması yapılması önerilmektedir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler: Karaciğer yetmezliği:

Monoterapide: Kan bilirubin seviyesi üst normal sımrın (ULN) 3 katma kadar ve performans durumu < 2 olan hastalarda İRİNOX'un başlangıç dozu saptanmalıdır. Hiperbilirubinemisi olan ve protrombin zamanı % 50'den daha fazla olan bu hastalarda, İRİNOX'un klerensi azalmıştır (bkz. Bölüm 5.2 Farmakokinetik Özellikler) ve bu nedenle hematotoksisite riski artmıştır. Böylece, bu hastalarda haftalık tam kan sayımı izlemesi yapılmalıdır.
•Bilirubin seviyesi üst normal sımnn (ULN) 1.5 katma kadar olan hastalarda İRİNOX'un tavsiye edilen dozu 350 mg/m^'dir
•Bilirubin seviyesi üst normal smınn (ULN) 1.5 ila 3 katı arasında olan hastalarda İRİNOX'un tavsiye edilen dozu 200 mg/m^'dir.
•Bilirubin seviyesi üst normal sınmn (ULN) 3 katından fazla olan hastalar İRİNOX ile tedavi edilmemelidir, (bkz. Bölüm 4.3. Kontrendikasyonlar ve Bölüm 4.4 Özel kullanım uyanlan ve önlemleri)
Karaciğer yetmezliği olan hastalarda İRİNOX'un kombine tedavisi ile ilgili veri bulunmamaktadır.

Böbrek yetmezliği:

Bu hasta popülasyonunda çalışma yapılmamış olduğu için böbrek fonksiyonlan bozuk hastalarda İRİNOX'un kullanımı Önerilmemektedir, (bkz. Bölüm 4.3 Kontrendikasyonlar ve Bölüm 4.4 Özel kullanım uyanlan ve önlemleri)

Pediyatrik popülasyon:

İRİNOX'un pediyatri hastalannda etkinliği henüz belirlenmemiştir.

Geriyatrik popülasyon:

Yaşlılarda spesifik farmakokinetik çalışmalan yapılmamıştır. Ancak bu hastalann biyolojik fonksiyonları yavaşlamış olduğu için bu popülasyonda doz dikkatli seçilmelidir. Bu popülasyon ile daha yoğun araştırmalara ihtiyaç bulunmaktadır, (bkz. Bölüm 4.4 Özel kullanım uyanlan ve önlemleri)
Kullanılan rejime bağlı olarak bu popülasyon için belirli doz önerileri geçerli olabilir, (bkz. Bölüm 4.4 Özel kullanım uyanlan ve önlemleri ve Bölüm 4.2 Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi.)

Diğer:

Radyoterapi:
Daha önce pelvik/abdominal radyoterapi almış hastalarda İRİNOX uygulamasının ardından miyelosüpresyon riski artar. Hekimler, önceden yaygın radyoterapi görmüş hastalan tedavi ederlerken dikkatli olmalıdırlar. Kullanılan rejime bağlı olarak bu popülasyon için belirli doz önerileri geçerli olabilir, (bkz. Bölüm 4.2 Pozoloji ve uygulama şekli.)
Performans durumu:
Performans durumu düşük olan hastalann İRİNOX ile ilişkili advers olay geçirme riski yüksektir. Doğu Ortak Onkoloji Grubu (ECOG) performans durumu 2 olan hastalar için, kullanılan rejime bağlı olarak özel doz önerileri geçerli olabilir (bkz. Bölüm 4.2 Pozoloji ve uygulama şekli.). Performans durumu 3 veya 4 olan hastalar İRİNOX almamalıdırlar. iRFNOX /5-FU/LV veya 5-FU/LV ajanlann karşılaştınldığı klinik çalışmalarda başlangıçtaki performans durumu 2 olanlarda, performans durumu O veya 1 olanlara nazaran daha yüksek oranda hastaneye yatış, nötropenik ateş, tromboembolizm, tedavinin birinci kürde kesilmesi ve erken ölüm olaylan gözlenmiştir.

4.3. Kontrendikasy onlar

•Kronik iltihaplı bağırsak hastalığı ve/veya bağırsak tıkanmalarında,
•İrinotekan hidroklorür trihidrata veya

İRrNOX

'un bileşenlerinden herhangi birine şiddetli aşırı duyarlılık reaksiyonu göstermiş olanlarda,
•Gebelik ve laktasyonda (bkz. Bölüm 4.6 Gebelik ve Laktasyon ve 4.4.Özel kullanım uyarılan ve önlemleri),
•Bilirubin seviyesi normal üst sımnn 3 katından yüksek olan hastalarda (bkz.Bölüm 4.4.Özel kullanım uyanlan ve önlemleri ),
•Ağır kemik iliği yetmezliği olan hastalarda,
•ECOG performans durumu 2'den büyük olan hastalarda,
•Eş zamanlı kantaron (Binbirdelik Otu [St. John's Worth]) kullanan hastalarda, İRİNOX kullanımı kontrendikedir.
Setuksimab ya da bevasizumab ile ilgili ek kontrendikasyonlar için bu tıbbi ürünlerin ürün bilgilerine başvurunuz.

4.4.0zel kullanım uyanları ve önlemleri

IRINOX, sitotoksik kemoterapi uygulaması konusunda uzman ünitelerde ve mutlaka

antikanser kemoterapisi konusunda uzman bir hekimin gözetiminde uygulanmalıdır.

_
İRİNOX'un advers olaylannm doğası ve sıklığı göz önünde bulundurularak aşağıdaki durumlarda, kullanıma karar vermek için beklenen yararlar ve muhtemel terapötik riskleri dikkatle kıyaslanmalıdır.
•Risk faktörü bulunan hastalar, özellikle ECOG performans durumu ^ 2 olanlar.
•Nadiren, advers olaylara karşı alınması gereken önlemleri içeren önerilere uymayacağı düşünülen hastalar (geç diyare başladığında büyük miktarda sıvı alımı ile beraber derhal ve uzun süreli antidiyaretik tedaviye başlanması). Bu tip hastalar için sıkı hastane gözetimi önerilir.
•İRİNOX monoterapide kullanıldığmda, genellikle 3-haftada bir dozaj planı ile reçete edilir. Ancak özellikle ağır nötropeni riski olan veya yakın takip gerektiren hastalarda haftalık dozaj planı verilmesi düşünülebilir.(bkz. Bölüm 5. Farmakolojik Özellikler)

Diyare

İRİNOX, hem erken hem de geç diyareye sebep olabilir. Erken diyare genellikle geçicidir ve çok nadir olarak şiddetlidir.
İRjNOX'un verilmesi üzerinden 24 saatten fazla bir süre geçtikten sonra veya bir sonraki kürden önce herhangi bir zamanda ortaya çıkabilecek geç diyare riski konusunda hastalar uyanlmahdır. Monoterapide ilk sıvı dışkının görülme zamanı İRİNOX infuzyonundan ortalama 5 gün sonradır. Geç diyare dehidratasyona, elektrolit dengesizliğine veya sepsise yol açabileceğinden yaşamı tehdit edebilir. Hastalar diyarenin başladığını doktorlarına derhal bildirmeli ve uygun tedaviye hemen başlanmalıdır.
Diyare riski yüksek hastalar daha önce abdominal/pelvik radyoterapi görmüş olup başlangıçta hiperlökositozu bulunan ve performans statüsü 2 ve üstü olan hastalar ve kadmlardır. Doğru tedavi edilmezse özellikle de beraberinde nötropeni bulunan hastalarda diyare yaşamı tehdit edici düzeyde olabilir.
İlk sıvı dışkı görülür görülmez hasta büyük miktarda, elektrolit içeren içecekler içmeye başlamalı ve diyareyi önleyici tedaviye derhal başlanmalıdır. Bu tedavi İRİNOX'un uygulandığı merkez tarafından reçete edilmelidir. Hasta hastaneden çıktıktan sonra, diyare başlar başlamaz tedavisine başlayabilme amacıyla reçete edilmiş ilacı temin etmelidir. Ek olarak, hasta İRİNOX uygulayan doktorunu veya üniteyi diyarenin meydana gelişi hakkında haberdar etmelidir.
Geç diyarede önerilen diyare tedavisi yüksek doz loperamiddir (4 mg ilk uygulama olarak, daha sonra 2 saatte bir 2 mg). Tedavi son sıvı dışkı görüldükten sonra 12 saat sürdürülmeli ve değiştirilmemelidir. Paralitik ileus riski nedeniyle tedavi hiçbir koşulda bu dozlarda art arda 48 saatten uzun süre sürdürülmezken, 12 saatten de kısa olmamalıdır.
Diyare ile birlikte ağır nötropeni (nötrofil sayısı < 500 hücre/mm^) de mevcutsa, antidiyareik tedaviye ek olarak, geniş spektrumlu bir antibiyotik profılaktik olarak verilmelidir.
Aşağıdaki durumlarda, diyare tedavisi için antibiyotik tedavisine ek olarak hastane tedavisi önerilir:
o Beraberinde ateş de olan diyare, o Ağır diyare (intravenöz hidratasyon gerektiren),
o Yüksek doz loperamid tedavisine başlanmasına rağmen 48 saatten uzun süren diyare. o Geç diyare ile ilişkili kusması olan hastalar.
Hasta daha önceki kürlerde geç diyare geçirmiş olsa dahi, loperamid profılaktik olarak verilmemelidir.
Ağır diyare görülen hastalarda sonraki kürlerde doz azaltılması önerilir (bkz. Bölüm 4.2 Pozoloji/Uygulama sıklığı ve süresi).

Hematoloji

İRİNOX tedavisi sırasında haftalık olarak tam kan sayımı yapılması önerilir. Hastalar nötropeni riski ve ateşin önemi konusunda uyarılmalıdır. Febril nötropeni (ateş > 38®C ve nötrofil sayısı < 1000 hücre/mm^) hastanede geniş spektrumlu, intravenöz yoldan kullamlan antibiyotiklerle derhal tedavi edilmelidir.
Ağır hematolojik etkiler görülen hastalarda bir sonraki kürde doz azaltılması önerilir (bkz. Bölüm 4.2. Pozoloji ve uygulama şekli).
Ağır diyaresi olan hastalarda artmış hematolojik toksisite ve enfeksiyon riski bulunmaktadır. Ağır diyaresi olan hastalarda tam kan sayımı yapılmalıdır.

immünosüpresan Etkileri/Enfeksiyonlara Karşı Yüksek Duyarlılık

İRİNOX da dahil olmak üzere kemoterapötik ajanlar tarafından bağışıklık sistemi zayıflamış hastalarda canlı veya canlı zayıflatılmış aşıların uygulanması ciddi veya ölümcül enfeksiyonlara neden olabilir. İRİNOX alan hastalara canlı aşı yapmaktan kaçınılmalıdır. Öiü veya inaktif aşılar uygulanabilir; ancak, bu aşılara cevap azalabilir.

Karaciğer yetmezliği

Karaciğer fonksiyon testleri, başlangıçta ve her kür öncesi yapılmalıdır. İRİNOX'un klerensinin azalması ve bu sebeple hematotoksisite riskinin artması sebebiyle, bilirubini normalin üst smınna göre 1,5 ila 3 kat arasında değişen hastalarda tam kan sayımı haftalık olarak takip edilmelidir (bkz. Bölüm 5.2 Farmakokinetik Özellikler). Biiirubin düzeyleri normal üst sınınmn 3 katından fazla olan hastalar için bkz. 4.3 Kontrendikasyonlar bölümü)

Bulantı ve kusma

Her İRİNOX tedavi küründen önce antiemetiklerle profilaktik tedavi önerilir. Bulantı ve kusma sıklıkla bildirilmiştir. Geç diyare ile birlikte kusması olan hastalar mümkün olduğu kadar çabuk hastaneye yatınimalıdır.

Akut kolinerjik sendrom

Akut kolineıjik sendrom meydana gelirse (erken diyare ve abdominal kramplara neden olabilen bağırsak hareketlerinin artması, göz yaşı akması, göz bebeğinin küçülmesi, salya artması, terleme, bradikardi, vazodilatasyon) klinik olarak kontrendike değilse, atropin sülfat (0,25-1 mg subkutan ya da intravenöz) uygulanmalıdır. Astımlı hastalara dikkatle yaklaşılmalıdır. Akut ve ağır kolineıjik sendrom geçiren hastalarda İRİNOX'un sonraki uygulamalannda profilaktik atropin sülfat tedavisi verilmesi önerilir.

Solunum bozuklukları

İRİNOX tedavisi sırasında, interstisyel pulmoner hastalığın pulmoner infiltrat olarak görülmesi yaygın değildir. İnterstisyel pulmoner hastalık ölümcül olabilir. interstisyel pulmoner hastalık gelişimi ile muhtemelen ilişkili risk faktörleri arasında önceden akciğer hastalığı olması, pnömotoksik ilaçlann ve koloni stimule-edici faktörlerin kullanılması ve radyoterapi yer alır. Risk faktörü olan hastalar İRİNOX tedavisi sırasında ve öncesinde solunum semptomlan açısından yakından izlenmelidirler.

Böbrek fonksiyonu bozuk hastalar

Serum kreatinin veya BUN'de artışlar gözlenmiştir. Akut böbrek yetmezliği vakaları görülmüştür. Bu olaylar, genellikle enfeksiyon komplikasyonlarıyla veya kusma, bulantı veya ishal ile ilgili dehidrasyonla ilişkilendirilmiştir. Tümör lizisi sendromu nedeniyle nadiren renal disfonksiyon vakaları da bildirilmiştir.

Yaşlılar

Yaşlı hastalarda genel olarak biyolojik fonksiyonlarda, özellikle karaciğer fonksiyonlannda azalma meydana gelmesinin sıklığı nedeniyle bu popülasyonda İRİNOX'un doz seçiminde dikkatli olunmalıdır (bkz. Bölüm 4.2 Pozoloji ve uygulama şekli).

UGTl Al aktivitesinin düşük olduğu hastalar

İrinotekanın aktif metabolit SN-38'e metabolik olarak dönüştürülmesine karboksilesteraz enzimleri aracılık eder ve esas olarak karaciğerde gerçekleşir. SN-38 daha sonra ağırlıklı olarak aktif olmayan bir glukuronid metaboliti olan SN-38G'yi oluşturmak üzere konjugasyona uğrar. Glukuronidasyon reaksiyonu UGTİAI geniyle tanımlanan üridin difosfat-glukuronozil transferaz lAl (UGTİAI) tarafından gerçekleştirilir. UGTİAI yüksek oranda polimorfızm gösterir, bu nedenle bireyler arası metabolik kapasite farklı olmaktadır.
UGTİAI genindeki özel varyasyonlardan biri, UGTİAI 28 varyant aleli olarak bilinen, promotör bölgede görülen bir polimorfızmdir. Bu varyant ve UGTİAI ekspresyonundaki diğer kalıtsal eksiklikler (Crigler-Najjar ve Gilbert sendromları), enzim aktivitesinde düşüklük ve sistemik SN-38 maruziyetinde artış ile ilişkilendirilmiştir. UGT1A1*28 aleli yönünden homozigot olan bireylerde (UGTl Al genotip 7/6 olarak da ifade edilir) bir veya iki tane doğal alel olan hastalara göre daha yüksek SN-38 plazma konsantrasyonu gözlemlenmiştir.
Toplam 821 hastayı kapsayan dokuz çalışmanın meta analizinden elde edilen verilere göre Crigler-Najjar Sendromu (tip 1 ve tip 2) veya UGT1A1*28 aleli yönünden homozigot olan (Gilbert Sendromu) bireylere orta veya yüksek dozda (>150 mg/m^) irinotekan uygulamasını takiben hematolojik toksisite riski daha yüksektir. UGTl Al genotipi ile irinotekan kaynaklı diyare arasında bir iüşki kurulamamıştır.
UGT1A1*28 yönünden homozigot olduğu bilinen hastalara normal irinotekan başlangıç dozu uygulanmalıdır. Ancak bu hastalar hemotolojik toksisite açısından takip edilmelidirler. Önceki tedavilerinde hematolojik toksisite gelişmiş hastalarda daha düşük irinotekan başlangıç dozu verilmesi düşünülmelidir. Bu hasta popülasyonunda başlangıç dozunun ne kadar düşürülmesi gerektiği tam olarak saptanmamış olup dozla ilgili değişikliklerin hastanın bireysel tedavi toleransına göre yapılması gerekir.

Diğer

ijRİNOX, vezikan olarak bilinmese de, damar dışına çıkmasından kaçınmak için gereken önlemler alınmalı ve infüzyon yeri iltihap (yangı) açısından izlenmelidir. İlaç damar dışına çıkarsa infüzyon bölgesinin bol suyla yıkanması ve buz uygulaması önerilmektedir.
Diyare ve/veya kusma nedeniyle dehidrate olmuş veya sepsis olan çok nadir vakalarda böbrek yetmezliği, hipotansiyon ve dolaşım bozukluklan gözlenmiştir.
Ürün sorbitol içerdiğinden dolayı, kalıtımsal fruktoz intolerans problemi olan hastalann bu ilacı kullanmamalan gerekir. Tedavi sırasında ve tedavi kesildikten sonra en az üç ay süreyle kontraseptif önlemler alınmalıdır.
Bu tıbbi ürün 1 flakonda 1 mmol (23 mg)'dan daha az sodyum ihtiva eder; yani esasında "sodyum içermez".

4>5.Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

İRİNOX'un antikolinesteraz aktivitesi olduğu bilindiğinden, İRjNOX ve nöromusküler bloke edici ajanlar arasında etkileşim varlığı göz ardı edilemez. Antikolinesteraz aktivitesi olan ilaçlar suksametonyumun nöromusküler bloke edici etkisini uzatabilir ve non-depolarizan ilaçlann nöromusküler bloğunu antagonize edebilirler.
Bazı çalışmalar, CYP3A-indükleyici antikonvülsan ilaçlarla (Örn. karbamazepin, fenobarbital veya fenitoin) birlikte uygulamanın; irinotekan, SN-38 ve SN-38 glukuronid maruziyetini azaltabildiğini ve farmakodinamik etkilerin de azalmasına neden olduğunu göstermiştir. Bu tür antikonvülsan ilaçlann etkileri SN-38 ve SN-38G'nin EAA'larının %50 veya daha fazla azalmasına yol açmıştır. Sitokrom P450 3A enzim indüksiyonuna ek olarak artan glukuronidasyon ve artan biliyer atılım, irinotekana ve onun metabol iti erine maruziyetin azaltılmasında rol oynayabilir.
Bir çalışmada, tek başına irinotekan verilmesine kıyasla eş zamanlı ketokonazol uygulamasının, APC 'nin EE A değerinde %8 7' lik azalmaya ve SN-3 8' in E AA' sında %109'luk artışa neden olduğu gösterilmiştir. (APC ^7-etil-10-[4-N-[(5-aminopentanoik asid)-l-piperidino]-karboniloksikamptotesin kimyasal isimli inaktif minör metabolit).
Sitokrom P450 3A4 yoluyla ilaç metabolizmasını inhibe ettiği (örn. ketokonazol) ya da indüklediği (örn. rifampisin, karbamazepin, fenobarbital veya fenitoin) bilinen ilaçlan eş zamanlı kullanan hastalarda dikkatli olunmalıdır. İrinotekan ile birlikte bu metabolik yolun bir inhibitörü/indükleyicisinin uygulanması, irinotekanm metabolizmasını değiştirebilir ve bu nedenle kaçınılmalıdır (Bkz. Bölüm 4.4).
900 mg St. John's Wort (Kantaron (Binbirdelik otu) - Hypericum perforatum) ile birlikte 350 mg/m^ irinotekanm uygulandığı küçük ölçekli bir farmakokinetik çalışmasında (n=5), irinotekanm aktif metaboliti, SN-38 plazma konsantrasyonlannda % 42'lik bir azalma gözlenmiştir. Kantaron SN-38 plazma düzeylerini düşürür. Bu nedenle, kantaron İRİNOX ile birlikte uygulanmamalıdır (bkz. Bölüm 4.3).
Kombinasyon rejiminde eş zamanlı 5-flurourasil/folinik asit uygulaması irinotekanm farmakokinetiğini değiştirmez.
İrinotekanm güvenilirlik profilinin setuksimabtan etkilendiğini veya tersini gösteren bir kanıt bulunmamaktadır.
Bir çalışmada, tek başına ve bevasizumab ile kombinasyon şeklinde irinotekan/5FU/FA alan hastalarda irinotekan konsantrasyonlan benzer bulunmuştur. İrinotekanm aktif metaboliti SN-38'in konsantrasyonlan bir hasta alt grubunda (tedavi kolu başına yaklaşık 30 hasta) analiz edilmiştir. Tek başına irinotekan/5FU/FA alan hastalar ile karşılaştınIdığmda, bevasizumab ile kombinasyon şeklinde irinotekan/5FU/FA alanlarda SN-3 8 konsantrasyonlan ortalama %33 daha yüksek bulunmuştur. Hastalar arasındaki bireysel değişkenliğin fazla olması ve ömeklemin sınırlılığı nedeniyle, SN-38 düzeylerinde gözlenen artışın bevasizumaba bağlı olup olmadığı bilinmemektedir. Diyare ve lökopeni advers olaylarında hafif düzeyde artış görülmüştür. Bevasizumab ile kombinasyon şeklinde irinotekan/5FU/FA alan hastalarda irinotekan dozu için daha fazla azaltma yapıldığı bildirilmiştir.
Bevasizumab ile iRINOX kombinasyonunda ağır diyare, lökopeni ya da nötropeni gelişen hastalarda, en ciddi yan etkinin derecesine göre irinotekan dozu modifıye edilmelidir, (bkz. Bölüm 4.2)
Deksametazonun antiemetik profilakside kullanımı, İRİNOX kullanan hastalarda görülebilen lenfositopeni ihtimalini artınr. Bunımla birlikte ciddi fırsatçı infeksiyonlar görülmemiştir ve özellikle lenfositopeniye bağlanan bir komplikasyon yoktur.
İrinotekanm uygulanmasından önce diabetes mellitus geçmişine sahip olan veya glikoz intoleransı bulunan hastalarda hiperglisemi gözlenmiştir. Antiemetik profilaksisi olarak verilen deksametazon, bazı hastalarda hiperglisemi görülmesini artırmış olabilir.
İRİNOX tedavisi süresince laksatif kullanımının diyare şiddetini artırması beklenir.
Diüretikler: İRjNOX'un kullanımıyla gelişen kusma ve/veya ishale sekonder dehidratasyon gözlenebilir. Hekim, İRİNOX kullanımı sırasında aktif kusması ve/veya diyaresi olan hastalarda diüretik tedavisini kesmek isteyebilir.

4.6.Gebelikve laktasyon Genel tavsiye

Gebelik Kategorisi: D

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

İRİNOX'un gebelik ve/veya fetüs/yenidoğan üzerinde zararlı farmakolojik etkileri bulunmaktadır.
Bu nedenle, çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlara gebe kalmamalan, kaldıklan taktirde ise kendilerini tedavi eden hekimi derhal bilgilendirmeleri önerilmelidir, (bkz. Bölüm 4.3. Kontrendikasyonlar).

Gebelik dönemi

İRİNOX'un gebe kadınlarda kullanımı ile ilgili yeterli ve iyi kontrollü çalışmalar bulunmamaktadır. İRİNOX'un embriyotoksik, fetotoksik ve teratojen olduğu tavşan ve sıçanlarda gösterilmiştir. Bu nedenle İRİNOX gebelikte kullanılmamalıdır (bkz. Bölüm 4.3. Kontrendikasyonlar).

Laktasyon dönemi

Emziren sıçanlann sütünde '"'C-irinotekan tesph edilmiştir. İRİNOX'un insan sütüne geçip geçmediği bilinmemektedir. Emzirilen bebekler üzerinde advers etki potansiyeli nedeniyle İRİNOX tedavisi sırasında emzirme kesilmelidir, (bkz. Bölüm 4,3. Kontrendikasyonlar)

Üreme yeteneği/ Fertilite

Uygulanabilir değildir.

4.7.Araçve makine kullanımı üzerindeki etkiler

Hastalar, İRİNOX uygulanması sonrası 24 saat içinde baş dönmesi ya da görme bozukluklan oluşabileceği konusunda uyarılmalı ve bu semptomlar meydana geldiğinde araç ve makine kullanmamalan tavsiye edilmelidir.

4.8Jstenmeyen etkiler

İRİNOX ile ilişkilendirilen istenmeyen etkiler bu bölümde ayrıntılı olarak anlatılmıştır, irinotekanın güvenilirlik profilinin setuksimabdan etkilendiğine veya tersinin olduğuna dair bir kanıt bulunmamaktadır. Setuksimab ile kombinasyon halinde kuilammda, ek olarak bildirilen istenmeyen etkiler setuksimab ile olması beklenen etkilerdir (Örn: akne formunda döküntü). Bu nedenle setuksimabın ürün bilgilerine başvurulmalıdır.
İrinotekan/bolus 5-FU/FA'ya bevasizumab eklenmesiyle ilişkili başlıca önemli risk 3. derece hipertansiyondur. Aynca, sadece irinotekan^olus 5-FU/FA'yı alan hastalara nazaran, bu rejimde ishal ve lökopeni gibi 3./4. derece kemoterapi advers olayları sıklığında küçük bir artış görülmüştür. Bevasizumab kombinasyonu ile ilgili diğer bilgiler ve advers reaksiyonlar için, bevasizumabm ürün bilgilerine başvurulmalıdır.
İRİNOX ile kapesitabinin kombine kullanımında, kapesitabinin tek başına kullanımı ile görülenlere ek olarak veya kapesitabinin tek başına kullanımı ile görülenden daha yüksek sıklıkta görülen advers etkiler şunlardır:

Çokyaygın, tüm derecelerdeki advers etkiler:

tromboz/emboli;

Yaygın, tüm derecelerdeki advers etkiler:

aşırı duyarlılık reaksiyonu, kardiyak iskemi/enfarktüs;

Yaygın, derece 3 ve derece 4 advers etkiler:

febril nötropeni.
(Kapesitabinin advers etkilerinin tam listesi için, kapesitabin ürün bilgisi dokümanına bakınız.)
iRiNOX ve bevasizumab ile kapesitabin kombine kullanımında, kapesitabinin tek başına kullanımı ile görülenlere ek olarak veya kapesitabinin tek başına kullanımı ile görülenden daha yüksek sıklıkta görülen 3 ve 4. derece advers etkiler şunlardır:

Yaygın, derece 3 ve derece 4 advers etkiler:

nötropeni, tromboz/emboli, hipertansiyon ve kardiyak iskemi/enfarktüs.
(Kapesitabinin ve bevasizumab advers etkilerinin tam listesi için, kapesitabin ve bevasizumab ürün bilgileri dökümanlanna bakınız.)
765 hastaya 350 mg/m^ irinotekan monoterapisi uygulanması, ve 145 hastaya 2-haftalık dozaj rejimi ile 180 mg/m^ irinotekan ve 5-FU/FA kombinasyonunun uygulanması sırasında ortaya çıkan ve irinotekan tedavisi ile ilişkisi muhtemel ya da olası olan yan etkiler aşağıda sıralanmıştır:

Enfeksiyon ve enfestasyonlar

Sepsis geçiren hastalarda; nadiren böbrek yetmezliği, hipotansiyon veya kalp-dolaşım yetmezliği gözlenmiştir.

Kan ve lenf sistemi bozuklukları

İRİNOX sıklıkla nötropeni, lökopeni (lenfositopeni dahil) ve anemiye sebep olur. Bu yüzden şiddetli kemik iliği yetmezliği olan hastalarda kullanılmamalıdır. Ciddi trombositopeni sık görülmez.
Nötropeni doz sınırlayıcı toksisitesidir. Nötropeni geri dönüşümlüdür ve kümülatif olmayıp, hem monoterapide hem de kombine terapide nötrofil sayısının en düşük değere inmesi için geçen medyan süre 8 gün olarak bulunmuştur.

Monoterapide:

Hastalann %78,7'sinde nötropeni gözlenmiş olup %22,6'smda ağır (nötrofil sayısı <500 hücre/mm') olarak saptanmıştır. Değerlendirilebilir kürlerde, hastaların %18'inin nötrofil sayısı 1000 hücre/mm^'ün altında, bunlann %7,6'sımn ise < 500 hücre/mm^ dür.
Tam iyileşmeye genellikle 22 günde ulaşılmıştır.
Hastalann % 6,2'si ve kürlerin %1,7'sinde ağır nötropeni ile birlikte ateş gözlenmiştir.
Hastaların yaklaşık %10,3'ünde enfeksiyöz ataklar meydana gelmiştir (kürlerin %2,5'i). Bunlann %5.3'ünde (kürlerin %l,ri) ağır nötropeni de bulunmakta olup 2 vaka da ölümle sonuçlanmıştır.
Monoterapi hastalanmn %58,7'sinde anemi bildirilmiştir (%8'inde hemoglobin <8 g/dl ve %0,9'unda hemoglobin <6,5 g/dl).
Hastalann %7,4'ü ve kürlerin %1,8'inde trombositopeni (<100.000 hücre/mm^) gözlenmiştir. Hastaların %0,9'unda ve kürlerin % 0,2'sinde trombosit sayısı <50.000 hücre/mm^ olarak bulunmuştur.
Hastalann hemen hemen hepsi 22. güne kadar iyileşme göstermişlerdir.

Kombinasyon tedavisinde:

Hastalann %82,5'inde nötropeni gözlenmiş olup %9,8'inde ağır (nötrofil sayısı <500 hücre/mm^) olarak saptanmıştır.
Değerlendirilebilir kürlerde, hastaların %67,3'ünün nötrofil sayısı 1000 hücre/mm^'ün altında, %2,7'sinin de nötrofil sayısı <500 hücre/mm^ idi.
Tam iyileşmeye genellikle 7-8 günde ulaşılmıştır.
Hastalann % 3,4'ü ve kürlerin %0,9'unda ağır nötropeni ile birlikte ateş gözlenmiştir.
Hastalann yaklaşık %2'sinde enfeksiyöz ataklar meydana gelmiştir (kürlerin %0,5'i). Bunların%2.rinde (kürlerin %0,5'i) beraberinde ağır nötropeni de bulunmakta olup 1 vaka da Ölümle sonuçlanmıştır.
Hastalann %97,2'sinde anemi bildirilmiştir (%2,1 'inde hemoglobin <8 g/dl).
Hastalann %32,6'smda ve kürlerin %21,8'inde trombositopeni (<100.000 hücre/mm^) gözlenmiştir. Hiçbir ciddi trombositopeni (<50.000 hücre/mm^ vakası ile karşılaşılmamıştır.
Pazarlama sonrası tecrübeler sırasında antitrombosit antikoru pozitif olan 1 periferik trombositopeni vakası bildirilmiştir.

Bağışıklık sistemi hastalıkları

Sıklıkla olmasa da hafif aleıjik reaksiyonlar ve nadiren de anafılaktik/anafılaktoid reaksiyon vakaları bildirilmiştir.

Sinir sistemi hastalıkları

İrinotekan infuzyonları ile ilişkili geçici konuşma bozuklukları konusunda çok nadir pazarlama sonrası bildirimleri bulunmaktadır,

Kardiyak hastalıklar

infüzyon sırasında veya infüzyonu izleyen dönemde, hipertansiyon gözlenen nadir vakalar bildirilmiştir.

Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıklar

İRİNOX ile tedavi sırasında puhnoner infiltratlar ile kendini gösteren interstisyel pulmoner hastalık sık değildir. Dispne gibi erken etkiler bildirilmiştir (bkz. Bölüm 4.4).

Gastrointestinal hastalıklar

Geç diyare

Diyare (uygulamadan 24 saatten daha uzun süre sonra başlayan) İRİNOX'un doz sımrlayıcı toksisitesidir.

Monoterapide:

Diyare kontrolü için verilen tavsiyelere uyan hastalann %20'sinde ağır diyare gözlenmiştir. Değerlendirilebilir kürlerin %14'ünde ağır diyare meydana gelir. İrinotekan infüzyonu sonrası ilk sıvı dışkımn görülmeye başlamasına kadar geçen medyan süre 5 gündü.

Kombinasyon tedavisinde:

Diyare kontrolü için verilen tavsiyelere uyan hastaların %13,rinde ağır diyare gözlenmiştir. Değerlendirilebilir kürlerin %3,9'unda ağır diyare meydana gelir.
Nadiren psödo-membranöz kolit vakalan bildirilmiş olup, bunlardan biri bakteriyolojik olarak da doğrulanmıştır

{Clostridium difficile).

Bulantı ve kusma

Monoterapide

:
Antiemetiklerle tedavi edilen hastalann yaklaşık %10'unda bulantı ve kusma ciddi düzeydedir.

Kombinasyon tedavisinde:

Daha düşük ciddi bulantı ve kusma insidansı ile karşılaşılmıştır (hastalarda görülme sıklığı: sırasıyla %2,1 ve %2,8).

Dehidratasyon

Sıklıkla diyare ve/veya kusma üe birlikte giden dehidratasyon ataklan bildirilmiştir.
Diyare ve/veya kusma ile birlikte giden dehidratasyon atakları tecrübe eden hastalarda nadiren böbrek yetmezliği, hipotansiyon veya kardiyovasküler yetmezlik gözlenmiştir.

t>iğer gastrointestina! hastalıklar

İrinotekan ve/veya loperamid tedavisine bağlı konstipasyon: monoterapi alan hastalann
%10'undan azında, kombinasyon tedavisi alan hastalann İse %3,4'ünde gözlendi.
Çok az sayıda vakada bağırsak obstrüksiyonu, ileus veya gastrointestinal hemoraji; nadiren de
tifılit, iskemik ve ülseratif kolit de dahil olmak üzere kolit bildirilmiştir. Nadiren intestinal
perforasyon vakalan bildirilmiştir. Diğer daha hafif yan etkiler anoreksi, kann ağnsı ve
mukozittir.
Nadiren irinotekan tedavisine semptomatik veya asemptomatik pankreatit eşlik etmiştir.

Hepato-biliyer hastalıklar

İlerleyici karaciğer metastazı olmayan hastalann monoterapi sinde; transaminazlann, alkalen fosfatazın ya da bilimbininin geçici ve hafıf-orta şiddette artışı sırasıyla %9,2, %8,1 ve %1,8 hastada gözlenmiştir.
Hastalann %7,3'ünün serum kreatinin düzeyinde geçici ve hafıf-orta şiddette artış gözlenmiştir. İlerleyici karaciğer metastazı olmayan hastalann kombinasyon tedavisinde, SGPT, SGOT, alkalen fosfataz veya bilirubin serum düzeylerinden herhangi birinde geçici artış (1. derece ve 2) sırasıyla hastalann %İ5, %11, %11 ve %10'unda gözlenmiştir. Hastalann sırasıyla %0, %0, %0 ve % Tinde geçici 3.derece artışlar gözlenmiştir. 4. derece artış hiç gözlenmemiştir.
Çok nadiren amilaz ve/veya lipaz düzeyinde artış bildirilmiştir.
Nadir vakada hiponatremi ve hipokalemi bildirilmiş olup çoğunlukla kusma ve diyareye bağlıdır.

Deri ve deri altı doku hastalıkları

Alopesi çok sık ve geri dönüşümlüydü. Hafif cilt reaksiyonları bildirilmiş olsa da nadirdir.

Kas-iskelet bozuklukları, bağ doku ve kemik hastalıkları

Kas kasılması veya kramplar ya da parasteziler gibi erken etkiler bildirilmiştir.

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar

Akut kolineıjik sendrom:
Monoterapideki hastaların %9'unda, kombinasyon tedavisindeki hastalann da %1,4'ünde şiddetli, geçici, akut kolineıjik sendrom görülmüştür. Erken diyare (ana semptom) ve kann ağrısı, konjunktivit, rinit, hipotansiyon, vazodilatasyon, terleme, titreme, kırgınlık, baş dönmesi, görme bozukluklan, miyozis, göz yaşarması, tükrük salgısında artış gibi çeşitli diğer semptomlar İRİNOX infuzyonu sırasında veya ilk 24 saat içinde gözlenebilir. Bu bulgular, atropin uygulamasını takiben kaybolur.

Pazarlama Sonrası Gözetim

Bağışıklık sistemi bozukluklan

Şiddetli anafılaktik veya anafilaktoid reaksiyonlar da dahil olmak üzere aşın duyarlılık reaksiyonlan bildirilmiştir. (Bkz. Bölüm 4.4 Özel kullanım uyarılan ve önlemleri)

Sinir sistemi bozuklukları

İRİNOX tedavisi gören hastalarda, genellikle geçici olan konuşma bozukluklan rapor edilmiştir; bazı vakalarda bu durum İRİNOX infuzyonu sırasında veya infuzyondan kısa bir süre sonra gözlemlenen kolineıjik sendromla ilişkilendirilmiştir.

Kardiyak bozukluklar

Ağırlıklı olarak altta yatan kardiyak hastalığa, kardiyak hastalık için bilinen diğer risk faktörlerine veya önceki sitotoksik kemoterapi geçmişine sahip hastalarda irinotekan tedavisini takiben miyokardiyal iskemi olaylan gözlenmiştir.

Solunum^ göğüs ve mediyastinal bozukluklar

Pulmoner infiltratlar olarak kendisini gösteren interstisyel pulmoner hastalık, irinotekan tedavisi sırasında yaygın değildir. Dispne gibi erken etkiler bildirilmiştir. Hıçkınk da bildirilmiştir.

Gastrointestinal bozukluklar

Çok az sayıda vakada bağırsak obstrüksiyonu, ileus, megakolon veya gastrointestinal hemoraji;nadiren de tiflit (çekum iltihabı), iskemik ve ülseratif kolit de dahil olmak üzere kolit bildirilmiştir. Bazı vakalarda, kolit; ülserasyon, kanama, ileus veya enfeksiyonla komplike olmuştur. Öncesinde kolit gözlenmeyen ileus vakaları da bildirilmiştir. Nadiren intestinal perforasyon vakalan da bildirilmiştir.
Nadiren semptomatik pankreatit veya asemptomatik pankreatik enzim düzeylerinde yükselme vakalan gözlenmiştir.

Hipovolemi

Genellikle şiddetli gastrointestinal toksisite sebebiyle enfekte olan ve/veya hacim kaybına uğrayan hastalarda, nadiren böbrek hasan ve akut böbrek yetmezliği vakalan meydana gelmiştir.
İshal ve/veya kusma ya da sepsis ile ilişkili dehidratasyon atakları geçiren hastalarda nadiren böbrek yetmezliği, hipotansiyon veya dolaşım yetmezliği vakalan gözlenmiştir.

Kas-iskelet bozuklukları, bağ doku ve kemik hastalıkları

Kas kasılmalan veya kramplan ile parestezi gibi erken etkiler bildirilmiştir.

Araştırmalar

Nadiren, çoğunlukla ishal ve kusma ile ilişkili olan hiponatremi vakalan bildirilmiştir. Çok nadiren, progresif karaciğer metastazı olmamasına rağmen transaminazlann (öm. AST ve ALT) serum düzeylerinde artış bildirilmiştir.
4

.9.D0Zaşımı ve tedavisi

Çeşitli kanser hastalanna 750 mg/m^'ye varan tek dozlarda irinotekan verilmiştir. Bu hastalardaki advers olaylar, önerilen doz ve rejimlerde bildirilenlere benzerdir. Önerilen terapötik dozun yaklaşık iki katı dozlarda ölümcül olabilecek doz aşımı bildirilmiştir. Bildirilen en belirgin advers reaksiyonlar, ağır nötropeni ve ağır diyaredir. Diyare nedeniyle oluşan dehidrasyonu önlemek ve herhangi bir enfeksiyöz komplikasyonu tedavi etmek için azami destek bakım verilmelidir. İRİNOX'un doz aşımı için bilinen bir antidotu yoktur.

5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER S.l.Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Antineoplastik İlaçlar ATC Kodu: L01XX19

Deneysel veri

İrinotekan, kamptotesinin yan-sentetik bir türevidir. DNA topoizomeraz Fin spesifik inhibitörü olarak etki eden bir antineoplastik ajandır. Çoğu dokuda karboksilesteraz tarafından SN-38'e metabolize olur. SN-38 (aktif metabolit) pürifıye edilmiş topoizomeraz

I

üzerinde irinotekandan daha etkili ve çeşitli mürin ve insan tümör hücre serileri üzerinde daha sitotoksiktir. DNA topoizomeraz Fin irinotekan veya SN-38 ile inhibisyonu ile tek zincirli DNA lezyonlan meydana gelir ve DNA replikasyon sarmalı bloke olur. Bu da sitotoksisiteye neden olur. Bu sitotoksik aktivite zamana bağımlı ve S fazına spesifiktir.
Bu sayede irinotekan ile SN-38'in

in vitro

olarak P glikoprotein MDR tarafından anlamlı düzeyde tanınmadığı görülmüştür, bu nedenle doksorubisin ve vinblastine dirençli hücre dizilerine karşı sitotoksik aktivite göstermektedir.
Ayrıca irinotekan, mürin tümör modellerinde (P03 pankreatik duktal adenokarsinom, MA16/C meme adenokarsinomu, C38 ve C51 kolon adenokarsinomlan) ve insan ksenogreflerinde (Co-4 kolon adenokarsinomu, Mx-1 meme adenokarsinomu, Mx-1 adenokarsinomu, ST-15 ve SC-16 gastrik adenokarsinomlar)

in vivo

olarak geniş bir antitümör etkinliğe sahiptir. İrinotekan, P-glikoprotein MDR (vinkristin ve doksorubusine dirençli P388 lösemilerin) eksprese eden tümörlere karşı da aktiftir.
İrinotekanm antitümör aktivitesinin yanı sıra en belirgin farmakolojik etkisi asetilkolinesteraz inhibisyonudur.

Klinik veri

Monoterapide:

Önceki 5-FU tedavisi başarısızlıkla sonuçlanmış metastatik kolorektal kanserli 980'den fazla hastada, üç haftada bir dozaj takviminde Faz II/III klinik çalışmaları gerçekleştirildi. Çalışmanın başlangıcında 5-FU ile belgelenmiş progresyon gösteren 765 hastada irinotekamn etkinliği değerlendirildi.

	Faz III
	Destek tedaviye karşılık irinotekan			SFU'ya karşılık irinotekan
	irinotekan	Destek Tedavi		irinotekan	5FU
	n=183	n=90	p değeri	n=127	n=129	p değeri
6.aydaki progresyonsuz sağkalım (Vo)	NA	NA		33.5*	26.7	p-0.03
12.aydaki sağkalım (%)	36.2*	13.8	p^O.OOOl	44.8*	32.4	p-0.0351
Medyan sağkalım (ay)	9.2*	6.5	p^O.OOOl	10.8*	8.5	p-0.0351

NA: Uygulanamaz
*: İstatistiksel olarak anlamlı düzeyde farklı
Her 3 haftada bir dozaj takvimi ile 455 hasta üzerinde yürütülen Faz II çalışmalarında, 6. aydaki progresyonsuz sağkalım %30 iken medyan sağkalım 9 aydı. Progresyona kadar geçen süre medyan olarak 18 haftaydı.
İlaveten, ardışık 4 hafta boyunca haftada bir 90 dakikalık intravenöz inftizyon olarak 125 mg/m^'lik doz ile tedavi edilen, ardından da 2 haftalık dinlenme arası verilen 304 hastada karşılaştırmalı olmayan faz II çalışmalan gerçekleştirildi. Bu çalışmalarda progresyona kadar geçen süre (medyan) 17 hafta, medyan sağkalım ise 10 aydı. 3 haftada bir dozaj planı, haftalık dozaj planı ile kıyaslandığında, 125 mg/m^'lik başlangıç dozunda 193 hastada benzer bir güvenlik profili gözlendi. İlk sıvı dışkının başlamasına kadar geçen medyan süre 11 gündü.

Kombinasyon tedavisinde:

5-FU ve FoUnik asit ile kombinasyon:

Daha önce tedavi almamış metastatik kolorektal kanserli 385 hastanm her 2 haftada bir ya da haftalık olarak tedavi aldıkları bir Faz III çalışması yürütüldü. İki haftada bir dozaj rejiminin 1. günü 180 mg/m^ irinotekan uygulamasım folinik asit (2 saat boyunca 200 mg/m^ intravenöz inftizyon) ve 5-fluorourasil (400 mg/m^ intravenöz bolusu takiben, 22 saat boyunca 600 mg/m^ intravenöz inftizyon) infiizyonu takip etmiştir. 2.gün folinik asit ve 5-fluorourasil aynı doz ve zaman planında uygulanmıştır. Haftalık programda 6 hafta süresince 80 mg/m^ irinotekan uygulamasını önce folinik asit (2 saat boyunca 500 mg/m^ intravenöz inftizyon) daha sonra 5-FU (24 saat boyunca 2300 mg/ m^ intravenöz inftizyon) inftizyonu takip etmiştir.
Yukanda anlatılan iki tedavi rejimini içeren kombinasyon tedavisi çalışmasmda irinotekanm etkinliği tedavi edilmiş 198 hastada değerlendirilmiştir:

	Kombinasyon tedavileri (n=198)		Haftalık program (n=50)		2 haftada bir program (n=148)
	irinotekan + 5FU/FA	5FU/FA	irinotekan + 5FU/FA	5FU/FA	irinotekan + 5FU/FA	5FU/FA
Yanıt oranı (%)	40.8*	23.1 *	51.2*	28.6 *	37.5 *	21.6*
p değeri	p<0.001		p-0.045		p-0.005
Progresyona kadar geçen medyan süre (ay)	6.7	4.4	7.2	6.5	6.5	3.7
p değeri	p<0.001		AD		p=0.001
Medyan yanıt süresi (ay)	9.3	8.8	8.9	6.7	9.3	9.5
p değeri	AD		p=0.043		AD
Medyan yanıt süresi ve stabilizasyon (ay)	8.6	6.2	8.3	6.7	8.5	5.6
p değeri	p<0.001		AD		p=0.003
Tedavi başarısızlığa kadar geçen medyan süre (ay)	5.3	3.8	5.4	5.0	5.1	3.0
p değeri	p=0.0014		AD		p<0.001
Medyan sağkalım (ay)	16.8	14.0	19.2	14.1	15.6	13.0
p değeri	p=0.028		AD		p-0.041

5 FU: 5- fluorourasil FA: folinik asit AD: anlamlı değil
*: Her bir protokol popülasyon analizi için
Şiddetli diyare insidansı, haftalık program ile 5FU/FA irinotekan kombinasyonu uygulanmış hastalarda %44,4, yalnızca 5FU/FA uygulanmış hastalarda %25,6 idi. Şiddetli nötropeni (nötrofil sayısı <500 hücre/mm^) insidansı 5FU/FA ile kombine olarak irinotekan uygulanmış hastalarda %5,8, yalnızca 5FU/FA uygulanmış hastalarda %2,4 idi.
Ek olarak hastamn genel sağlık durumunun bozulmasına kadar geçen medyan süre, irinotekan kombinasyonu uygulanan grupta, yalnızca 5FU/FA uygulanan gruptakinden anlamlı düzeyde daha uzundu.
Bu faz III çalışmada EORTC QLQ-C30 anket formu kullanılarak yaşam kalitesi değerlendirildi. Genel durumda kesin olarak bozulmaya kadar geçen zaman irinotekan gruplannda daima daha geç oldu. Genel Sağlık Durumu/Yaşam kalitesi değerlendirmesi irinotekan kombinasyonlu grupta anlamlı düzeyde olmasa da kısmen daha iyiydi. Bu durum irinotekan kombinasyonunun yaşam kalitesini etkilemeden etkinliğine ulaşabildiğini göstermektedir.

Setuksimab ile kombinasyon:

EMR 62 202-013: Önceden metastatik kanser için tedavi görmemiş metastatik kolorektal kanserli hastalarda yürütülen bu randomize çalışmada İrinotekan ile birlikte infüzyon olarak 5- florourasi l/fol inik asit (5-FU/FA) tedavisiyle (599 hasta) aynı tedaviye setuksimab katılmasını karşılaştırmıştır. KRAS durumu değerlendirilebilen hasta popülasyonunda KRAS doğal tip tümörlü hastalann oranı % 64 olmuştur.

Bu çalışmadan elde edilen etkililik verileri aşağıdaki tabloda özetlenmiştir:

	Genel popülasyon		KRAS doğal tip popülasyon
	Setuksimab +	FOLFIRI	Setuksimab	FOLFIRI
Değişken/değer	FOLFIRI	(N-599)	+ FOLFIRI	(N=172)
	(N=599)		(N=172)
ORR
%(%95 CI)	46.9	38.7	59.3	43,2
	(42.9,51.0)	(34.8,42.8)	(51.6, 66.7)	(35.8, 50.9)
p-değeri	0.0038		0,0025
PFS
Risk Oranı (%95 GA)	0.85 (0.726, 0.998)		0.68 (0.501,0.934)
p-değeri	0,0479		0,0167

GA: Güven aralığı
FOLFIRI: İrinotekan ile beraber infüzyon olarak 5-FU/FA ORR: Objektif yanıt oranı (tam veya kısmi yamt veren hastalar) PFS: "Hastalıkta ilerleme olmadan sağkalım süresi"

İrinotekan içeren sitotoksik tedavinin başarısızlığı sonrasında setuksimab ile birlikte kullanım:

İrinotekan ile setuksimab kombinasyonunun etkinliği iki klinik çalışmada incelendi. İrinotekan içeren sitotoksik tedavisi başansızhkla sonuçlanmış ve Kamofsky performans durumu en az 60 olan -ki çoğunda Kamofsky performans durumu >80 idi- EGFR-eksprese eden metastatik kolorektal kanserli toplam 356 hasta kombinasyon tedavisi aldı. EMR 62 202-007: Bu randomize çalışma setuksimab ve irinotekan kombinasyonu (218 hasta) ile setuksimab monoterapisini (111 hasta) karşılaştırdı.
IMCL CP02-9923: Bu tek-kollu açık-etiketli çalışma 138 hastada kombinasyon tedavisini inceledi.

Bu çalışmalardan elde edilen etkinlik verileri aşağıdaki tabloda özetlenmektedir:

Çalışma	N	ORR		DCR		PFS (ay)		os (ay)
		n (%)	%95 GA	n (%)	%95 GA	Medyan	%95 GA	Medyan	%95 GA
Setuksimab + İrinotekan
EMR	218	50	17.5,	121	48.6,	4.1	2.8,	8.6	7.6,
62 202-007		(22.9)	29.1	(55.5)	62.2		4.3		9.6
IMCLCPO	138	21	9.7,	84	52.2,	2.9	2.6,	8.4	7.2,
2-9923		(15.2)	22.3	(60.9)	69.1		4.1		10.3
Setuksimab
EMR 62	111	12	5.7,	36	23.9,	1.5	1.4,	6.9	5.6,
202-007		(10.8)	18.1	(32.4)	42.0		2.0		9.1

GA = Güven Aralığı, DCR ^ hastalık kontrol oranı (en azından 6 hafta boyunca tam, kısmi yanıt veren veya stabil kalan hastalar), ORR = objektif yanıt oranı (tam veya kısmi yanıt veren hastalar), OS = toplam sağkalım zamanı, PFS = progresyonsuz sağkalım.
Setuksimabın irinotekan ile kombinasyonunun etkinliği, setuksimab monoterapisinden, objektif yanıt oranı (ORR), hastalık kontrolü oram (DCR) ve progresyonsuz sağkalım (PFS) yönünden daha fazlaydı. Randomize edilmiş çalışmada, genel sağkalım üzerinde bir etki görülmemiştir (risk oram 0,91; p = 0,48).

Bevasizumab ile kombinasyon:

Randomize, çift-kör, aktif kontrollü bir faz III klinik çalışma, metastatik kolon veya rektum kanserinde 1. basamak irinotekan/5FU/FA ile bevasizumab kombinasyonunu değerlendirdi (AVF2107g Çalışması). İrinotekan/5FU/FA kombinasyonuna bevasizumabm eklenmesi toplam sağkalımda istatistiksel olarak anlamlı bir artışla sonuçlandı. Toplam sağkalım ile ölçülen klinik fayda daha önceden belirlenen yaş, cinsiyet, performans skoru, primer tümörün lokalizasyonu, tutulan organlann sayısı ve metastatik hastalığın süresine göre tanımlanmış tüm hasta alt gruplannda gözlendi, (bkz. Ayrıca bevasizumabm ürün bilgileri). AVF2107g Çalışmasının etkinlik sonuçlan aşağıdaki tabloda özetlenmektedir.^

	AVF2107g
	l.kol irinotekanPlasebo	2. kol trinotekan/5FU/FA + Bevasizumab'
Hasta sayısı	411	402
Toplam sağkalım
Medyan zaman (ay)	15.6	20.3
%95 Güven Aralığı	14.29-16.99	18.46-24.18
Risk oranı''		0.660
p-değeri		0.00004
Progresyonsuz sağkalım
Medyan zaman (ay)	6.2	10.6
Risk oranı		0.54
p-değeri		<0.0001
Toplam yanıt oranı
Oran (%)	34.8	44.8
%95 Güven Aralığı	30.2-39.6	39.9-49.8
p-değeri		0.0036
Yanıtın devam süresi
Medyan zaman (ay)	7.1	10.4
25-75 ytizde (ay)	4.7-11.8	6.7-15.0

2 haftada bir 5 mg/kg ^ Kontrol koluna göre,nısbi

Kapesitabin ile kombinasyon:

Randomize, kontrollü bir faz III çalışmasından (CAIRO) elde edilen veriler, metastatik kolorektal kanser hastalannm birinci basamak tedavisinde İrinotekan tedavisiyle kombine olarak 3 haftada bir 2 hafta boyunca 1000 mg/m^ başlangıç dozu ile kapesitabin tedavisi verilmesini desteklemektedir. 820 hasta ardışık tedavi (n=410) veya kombinasyon tedavisi (n=410) alacak şekilde randomize edilmiştir. Ardışık tedavi, birinci basamakta kapesitabin (14 gün boyunca günde iki kere 1250 mg/m^), ikinci basamakta İrinotekan (1. günde 350 mg/m^), üçüncü basamakta kapesitabin (14 gün boyunca günde iki kere 1000 mg/m^) ve oksaliplatin (1. günde 130 mg/m^) kombinasyon tedavisini içermektedir. Kombinasyon tedavisi, birinci basamakta kapesitabin (14 gün boyunca günde iki kere 1000 mg/m^) ve İrinotekan (1. günde 250 mg/m^) kombinasyonu (XELIRI) ile ikinci basamakta kapesitabin (14 gün boyunca günde iki kere 1000 mg/m^) ve oksaliplatin (1. günde 130 mg/m^) kombinasyonunu içermektedir. Tüm tedavi kürleri 3 haftalık aralıklarla uygulanmıştır. Birinci basamak tedavide, tedavi hedeflenen popülasy ondaki (Intent-to-treat[ITT]) medyan progresyonsuz sağkalım süresi tek başına kapesitabin kullanımında 5,8 ay (% 95 GA; 5,1 -6,2 ay), XELIRI ile 7,8 ay (% 95 GA; 7 - 8,3 ay) olmuştur (p=0,0002).
Çok merkezH, randomize, kontrollü bir faz 11 çalışmasmm (AIO KRX 0604) ara analizinden elde edilen veriler, metastatik kolorektal kanser hastalannm birinci basamak tedavisinde İrinotekan ve bevasizumab tedavisiyle kombine olarak 3 haftada bir 2 hafta boyunca 800 mg/m^ başlangıç dozu ile kapesitabin tedavisi verilmesini desteklemektedir. 115 hasta kapesitabin ve İrinotekan kombinasyon tedavisi (XELIRI) ile bevasizumab tedavisi alacak şekilde randomize edilmiştir: kapesitabin (iki hafta boyunca günde iki kere 800 mg/m^ doz uygulamasını takiben 7 gün istirahat), İrinotekan (3 haftada bir 1. günde 200 mg/m^ 30 dakikalık infüzyon olarak) ve bevasizumab (3 haftada bir 1. günde 7,5 mg/kg 30-90 dakikalık infüzyon olarak). Toplamda 118 hasta kapesitabin ve oksaliplatin kombinasyon tedavisi ile birlikte bevasizumab tedavisi alacak şekilde randomize edilmiştir: kapesitabin (2 hafta boyunca günde 2 kere 1000 mg/m^ doz uygulamasını takiben 7 gün istirahat), oksaliplatin (3 haftada bir 1. günde 130 mg/m^ 2 saatlik infüzyon olarak) ve bevasizumab (3 haftada bir 1. günde 7,5 mg/kg 30-90 dakikalık infıizyon olarak). Tedavi hedeflenen popülasyonda (Intent-to-treat[lTT]) 6. aydaki medyan progresyonsuz sağkalım % 80'e (XELIRI ile birlikte bevasizumab) karşılık % 74 (XELOX ile birlikte bevasizumab) olmuştur. Toplam yamt oram (tam cevap ve kısmi cevap) % 45'e (XELOX ile birlikte bevasizumab) karşılık % 47 (XELIRI ile birlikte bevasizumab) olmuştur.

5.2.Farmakokinetik özellikler Genel özellikler:

Emilim:

İnsanlarda intravenöz infüzyonun ardından, irinotekan plazma konsantrasyonlan, ortalama terminal eiiminasyon yarı-ömrü yaklaşık 6 saat olmak üzere çoklu üstel (multieksponansiyel) şekilde düşer. Aktif metabolit SN-38'in ortalama terminal eiiminasyon yan-Ömrü yaklaşık 10 saattir. Lakton ve hidroksi asit formlan dengede olduğundan, irinotekan ve SN-38'in lakton (aktif) formlannm yan ömürleri, toplam irinotekan ve SN-38'e benzerdir. Aktif metaboht SN-38'in maksimum konsantrasyonları, genellikle irinotekanın 90 dakikalık infiizyonunun bitimini takip eden 1 saat içerisinde görülür.

Dağılım:

İrinotekan, plazma proteinlerine orta düzeyde bağlanır (% 30 ila % 68'i bağlıdır). SN-38, insan plazma proteinlerine yüksek oranda bağlanır (yaklaşık % 95 bağlıdır). İrinotekan ve SN-38'in ağırlıklı olarak bağlandığı plazma proteini albümindir.

Biyotransformasyon:

İrinotekanın aktif metabolit SN-38'e metabolik olarak dönüştürülmesine karboksilesteraz enzimleri aracılık eder ve esas olarak karaciğerde gerçekleşir. SN-38 daha sonra ağırlıklı olarak UDP-glukuronozil transferaz lAl (UGTİAI) enzimi aracılığı ile bir glukuronid metaboliti oluşturmak üzere konjugasyona uğrar. UGT1A1*28 polimorfızmi gibi daha düşük enzim aktivitesine neden olan genetik polimorfizme sahip hastalarda UGTİAI aktivitesi daha düşüktür (bkz. Bölüm 4.4 Özel kullanım uyanları ve önlemleri). SN-38 glukuronid,

in vitro

iki hücre dizisinin kullamidığı sitotoksisite tayinlerinde SN-38'in 1/50 ila 1/100 aktivitesine sahiptir.

Eliminasyon

:
Üç haftada bir 100 ila 750 mg/m^ dozda 30-dakikalık intravenöz infüzyon uygulanan 60 hastada yapılan bir faz I çalışmada, irinotekan bifazik ya da trifazik eliminasyon profili göstermiştir. Ortalama plazma klerensi 15 L/saat/m^ ve kararlı durumda dağılım hacmi (Vss) 157 L/m^ olarak bulunmuştur. Trifazik modelde birinci fazın plazma yanlanma ömrü 12 dakika, ikinci fazın yarılanma ömrü 2,5 saat ve son fazın yarılanma ömrü 14.2 saat olmuştur. SN-38, ortalama son eliminasyon yanlanma ömrü 13.8 saat olmak üzere, bifazik eliminasyon profili göstermiştir. Önerilen 350 mg/m^'lik dozda yapılan inftizyonun sonunda, irinotekanm ve SN-38'in ortalama tepe plazma konsantrasyonları sırasıyla 7.7 |ug/ml ve 56 ng/ml; ortalama eğri altında kalan alan (EAA) değerleri de sırasıyla 34 fig.saat/ml ve 451 ng.saat/ml olarak tespit edilmiştir. Genellikle SN-38 için farmakokinetik parametreler, bireyler arasında büyük farklılıklar göstermiştir.
İrinotekanm idrardan atılımı % 11 ila %20; SN-38'in <% 1 ve SN-38 glukuronidin de % 3'tür. İki hastada irinotekan uygulamasından sonraki 48 saat boyunca irinotekan ve metabolitlerinin safra ve idrardan toplam atılımı yaklaşık olarak % 25 (100 mg/m^) ila % 50 (300 mg/m^) arasında değişmektedir.
^"^C-işaretli ilaç ile yapılan kütle dengesi ve metabolizma çalışmaları; irinotekanm intravenöz uygulanan dozunun, % 33'ünün safra aracılığıyla dışkı ve % 22'sinin idrar yoluyla olmak üzere, % 50Men fazlasının değişmemiş ilaç olarak atıldığını göstermiştir.
İrinotekan klerensi, üst normal limitin 1.5 ila 3 katı biiirubinemisi olan hastalarda yaklaşık % 40 azalır. Bu hastalarda 200 mg/m^'lik bir irinotekan dozu, karaciğer parametreleri normal olan kanserli hastalarda 350 mg/m^ uygulandığında gözlenene benzer bir plazma ilaç maruziyetine neden olur.

Doğrusallık/doğrusal olmayan durum:

50 ila 350 mg/m^ doz aralığında, irinotekanm EAA'sı dozla birlikte doğrusal olarak artar; SN-38'in EAA'sı ise doz orantı sal lığından daha az artış gösterir.

Hastalardaki karakteristik özellikler

Geriyatrik

Haftalık plan kullanılarak uygulanan irinotekanm farmakokinetiği, irinotekan toksi site sinde yaşın etkisini araştırmak için prospektif olarak tasarlanmış, 183 hastadan oluşan bir çalışmada değerlendirilmiştir. Bu çahşmanm sonuçlan, <65 yaşındaki hastalarla >65 yaşındaki hastalar karşılaştırıldığında irinotekan, SN-38 ve SN-38 glukoronidin farmakokinetiği arasında bir fark olmadığını göstermiştir. Tasarım amacı prospektif olarak yaşın etkisini araştırmak olmayan ve 162 hastayı kapsayan bir çalışmada, >65 yaşındaki hastalara kıyasla, <65 yaşındaki hastalarda doza göre normalize edilmiş irinotekan farmakokinetik parametrelerinde küçük (%18'den az) fakat istatistiksel açıdan önemli farklar gözlenmiştir. SN-38 için doza göre normalize edilmiş EAAo-24, >65 yaşındaki hastalarda <65 yaşındaki hastalardan %11 daha yüksektir, bu fark istatiksel açıdan anlamlı değildir.

Pediyairik

İrinotekan ve ana metabol iti erinin pediyatrik popülasyondaki farmakokinetiği, ABD ve Avrupa'da yapılan klinik çalışmalarda araştınimıştır. Genel olarak, irinotekan farmakokinetiği ile ilgili sonuçlar ve vanlan genel kararlar, ABD ve Avrupa'da yapılan çalışmalar arasında karşılaştınlabilir niteliktedir.
Bu çalışmalar arasında bulgulardaki tüm farklar muhtemelen araştınlan doz farklan (ABD ve Avrupa çalışmalannda, sırasıyla, 20 ila 200 mg/m^ ve 200 ila 720 mg/m^) ile irinotekan ve SN- 38'in farmakokinetik parametreleri için belirlenen değerlerdeki belirgin hastalar arası değişkenliğe atfedilebilir.

ABD çalışmalan:

İrinotekan ve SN-38'in farmakokinetik parametreleri 50 mg/m^ (60 dk. infuzyon, n=48) ve 125 mg/m^ (90 dk. infuzyon, n=6) doz düzeylerinde 2 ayrı pediatrik solid tümör çalışmasında belirlenmiştir. İrinotekan klerensi (ortalama ± S.D.), 50 mg/m^ doz için 17,3 ± 6,7 l/saat/m^ ve 125 mg/m^ doz için 16,2 ± 4,6 1/saat/m^ olarak yetişkini erdeki değerlerden daha yüksektir. Çocuklardaki günlük dozaj rejimlerinde irinotekan ve SN-38'in hafif birikimi gözlenmiştir [3 hafta bir günlük x 5 veya 3 haftada bir (günlük x 5) x 2 haft^ boyunca]. Doza göre normalize edilmiş SN-38 E AA değerlerinin yetişkinler ve çocuklar arasında karşılaştırabilir olduğu bulgusu, pediatrik popülasyonda irinotekan klerensinde görülen artışla tutarsız olup muhtemelen belirgin hastalar arası değişkenliği yansıtmıştır (SN-38 EAA'nm %CV değerleri, %84 ila %120 arasındadır). Aslında, veri değişkenliği dikkate alınmayarak karşılaştırma yapıldığında, pediatrik hastalardaki SN-38 maruziyeti yetişkinlere oranla yaklaşık %30 daha düşüktür.

Avrupa çalışmalan:

İrinotekan ve ana metabolitlerinin farmakokinetiği, 200 ila 720 mg/m^'lik doz düzeylerindeki (2 saatlik infuzyon, n=77) bir faz I çalışmasında solid tümörlü pediatrik hastalarda araştırılmıştır. İrinotekan, SN-38, APC ve NPC'ye sistemik maruziyet dozla orantılıdır. İrinotekan ve metabolitlerinin farmakokinetik parametreleri, 18 ± 8 İ/saat/m^'lik irinotekan plazma klerensi ve 104 ± 84 1/m^'lik kararlı durum dağılım hacmi değerleriyle (ortalama ± S.D.) belirgin hastalar arası değişkenlik göstermiştir. İrinotekan klerensi, ergenlerde çocuklara göre %26 daha düşüktür. Doza göre normalize edilmiş SN-38 ve SN-38G maruziyetleri, ergenlerde çocuklara göre sırasıyla %52 ve %105 daha yüksektir. Pediatrik popülasyonda yetişkinlere nazaran irinotekan klerensi daha yüksek; SN-38, SN-38G ve APC maruziyetinin doza göre normalize edilmiş değerleri ise daha düşüktür.
Faz II çalışmasının bir parçası olarak 3 haftada bir 1 saatlik infüzyonda 600 mg/m^ irinotekan alan, medülloblastom veya nöroblastom da dahil, nükseden veya tedaviye dirençli rabdomiyosarkom primitif nöroektodermal tümör (PNET) hastası 83 çocuk ve ergende irinotekanın bir toplum farmakokinetiği analizi gerçekleştirilmiştir. İrinotekan klerensi ve E AA ortalama değerleri, bireyler arası ve aynı bireylerin farklı ölçümleri arasında büyük değişkenlik göstermiştir olup, bu durum Avrupa faz I pediatrik çalışmasında belirlenene benzerdir.

Cinsiyet

İrinotekanın farmakokinetiği cinsiyetten etkileniyor gibi görülmemektedir.

Irk

İrinotekanın farmakokinetiği üzerinde ırkın etkisi değerlendirilmemiştir.

Karaciğer yetmezliği

Karaciğer disfonksiyonu olan hastalarda irinotekan klerensi azalırken, aktif metabolit SN-38'e maruziyet göreceli olarak artmıştır. Bu etkilerin büyüklüğü, serum toplam bilirubin ve transaminaz konsantrasyonlanndaki artışla ölçülen karaciğer yetmezliğinin derecesi ile orantılıdır.

Böbrek Yetmezliği

Böbrek yetmezliğinin irinotekamn farmakokinetiği üzerindeki etkisi değerlendirilmemiştir.

5.3.KIinik öncesi güvenlilik verileri

Kars inojenite/Mutajenite

CHO-hücrelerinde yapılan

in vitroin vivo

küçük çekirdek (mikronukleus) testlerinde irinotekan ve SN-38'in mutajenik olduklan gösterilmiştir.

İn vitroin vitroin vivo

fare küçük çekirdek (mikronükleus) tayininde, 2,5 ila 200 mg/kg doz aralığında bir tek intraperitoneal irinotekan dozu, küçük çekirdekli polikromatik eritrositlerde anlamlı ve doza bağımlı bir artış ile kemik iliği hücrelerindeki retikülosit/eritrosit oranında bir düşüşe neden olmuştur.

Toksikoloji

Farelerde yaklaşık 111 mg/kg ve sıçanlarda 73 mg/kg olan tek intravenöz irinotekan dozlanndan sonra (insanlar için önerilen 125 mg/m^'lik dozım sırasıyla yaklaşık 2,6 ve 3,4 katı) ölüm gözlenmiştir. Ölümden önce siyanoz, titreme, solunum güçlüğü ve konvülsiyonlar meydana gelmiştir. Subakut toksisite çalışmaları, irinotekamn hızh hücre proliferasyonu olan dokulan (kemik iliği, bağırsak epiteli, timus, dalak, lenf düğümleri ve testisler) etkilediğini göstermektedir.

6. FARMASÖTİK ÖZELLİKLER

6.1.Yardımcımaddelerin listesi

D-Sorbitol (E-420) Laktik asit
Sodyum hidroksit (pH 3,5'a ayarlamak için) Hidroklorik asit (pH 3,5'a ayarlamak için) Enjeksiyonluk su

6.2.Geçimsizlikler

Bilinmemektedir.
Diğer ilaçlarla kanştırmaymız.

6.3.Rafömrü

Açılmamış flakonlarda 36 ay. Seyreltmeden sonra raf ömrü:
Mikrobiyolojik açıdan; İRİNOX çözeltisi antibakteriyel koruyucu içermediğinden, seyrehilerek hazırlandıktan hemen sonra kullanılmalıdır. Seyreltme sıkı aseptik koşullar (örn. Laminar hava akımh kabin) altında yapılırsa, İRİNOX çözeltisi ilk açılmadan sonra oda
sıcaklığında 12 saat ya da 2-8°C'de saklanırsa 24 saat içinde kullanılmalıdır (infüzyonun tamamlanması).

6.4.Saklamaya yönelik özel tedbirler

Satışa hazır ambalaj olarak:
İRİNOX 25 ®C'nin altındaki oda sıcaklığında ve ışıktan korunarak saklanmalıdır. Dondurulmamalıdır.
Seyreltilmiş tıbbi ürünün saklama koşullan için Bölüm 6.3 Raf ömrü'ne bakınız.

6.5.Ambalajınniteliği ve içeriği

İRİNOX, Ph.Eur.'a göre hidroiitik sımf

I

amber renkli gri floropolimer kaplı bromobutil kauçuk tıpalı cam flakonlardan oluşmaktadır. Flakonlar PP geçme başlıklı döner alüminyum kapakla kapatılmaktadır. 1, 5 ve 10 flakon içeren ambalajlarda piyasaya sunulmuştur. Tüm ambalaj boyutlan piyasada bulunmayabilir.

6.6.Beşeritıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler

Herhangi bir kullanılmamış ürün ya da atık materyal, yerel düzenlemelere uygun olarak atılmalıdır.
Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller "Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği" ve "Ambalaj ve Ambalaj Atıklannm Kontrolü Yönetmelikleri"ne uygun olarak imha edilmelidir.
Diğer potansiyel olarak toksik antineoplastik ilaçlarda olduğu gibi İRİNOX dikkatle hazırlanmalıdır. Hazırlanırken gözlük, maske ve eldiven gerekmektedir.
Eğer hazırlama sırasında deri ile temas ederse derhal sabun ve su ile yıkanmalıdır. Eğer mukoz membranlarla temas ederse derhal su ile yıkanmalıdır.
Parenteral müstahzarlar, çözelti ve kabı olanak tanıyorsa, uygulamadan önce partikül maddelere ve renk bozulmalanna karşı gözle iyice incelenmelidir. Flakonu partikül maddelere karşı inceleyin ve müstahzan, flakondan şınngaya çekildiğinde tekrar inceleyin.

intravenöz infüz> onun uygulama için hazırlanması

Diğer enjeksiyonla uygulanan ürünlerde olduğu gibi İRİNOX ASEPTİK olarak hazırlanmalıdır (bkz.Bölüm 6.3 Raf ömrü)
Flakonlarda ya da sulandırmadan sonra herhangi bir çökelti gözlenirse, ürün sitotoksik ajanlara ilişkin standart prosedürlere göre imha edilmelidir.
Aseptik koşullarda flakondan gereken miktarda kalibre edilmiş enjektör ile çekilen İRİNOX çözeltisi 250 mlTik infüzyon torbasına veya % 0.9 sodyum klorür çözeltisi veya % 5 giukoz çözeltisi içeren şişeye enjekte edilir, 0,12 - 2,8 mg/ml nihai konsantrasyon aralığına seyreltilmelidir. İnfüzyon manuel olarak çevrilir ve karıştırılır.

7. RUHSAT SAHİBİ

EBV Sağlık Ürünleri Sanayi ve Tic. A.Ş. Küçükbakkalköy Mah. Şehit Şakir Elkovan Cad. N:2 34750 Kadıköy-İstanbul

8.RUHSAT NUMARASI(LARI)

135/28

9.İLK RUHSAT TARİHİ/RUHSAT YENİLEME TARİHİ

İlk ruhsat tarihi; 28.12.2012 Ruhsat yenileme tarihi: -

10.KÜB'ÜN YENİLENME TARİHİ